- Ewa Grad
- O MNIE
- MOJA HISTORIA
- MOJA MOTYWACJA
- MÓJ POMYSŁ
- MOJE DOŚWIADCZENIE
- MOJE UMIEJĘTNOŚCI
- RADY I WSKAZÓWKI
imię i nazwisko: Ewa Grad
Kraj: Polska
Miasto: Łańcut
Narodowość: Polskie
wykształcenie: Średnie
Sektor: Usługi
Stanowisko w firmie i strona internetowa: Manager in catering company
Nazywam się Ewa Grad i jestem osobą niepełnosprawną. Pracuję w firmie kobiecej, w której jestem managerem. Jest to firma handlowo-usługowa. W 2004 roku zachorowałam na nowotwór piersi. Diagnoza była jak wyrok. Poddałam się chemioterapii, radioterapii i usunięciu piersi i walczyłam do końca. Niestety izolacja i brak pracy były dla mnie i dla mojej rodziny dużym obciążeniem. Mam męża i dwie córki, które wtedy chodziły do gimnazjum.
Ewa Grad jest sobą niepełnosprawną. Pracuje firmie kobiecej w której jest menadżerem. Jest to firma handlowo-usługowa. Razem z innymi kobietami z niepełnosprawnościami prowadzi 4 punkty gastronomiczne. W 2004 roku zachorowała na raka piersi. Diagnoza była dla niej jak wyrok, ale się nie poddała. Rozpoczęła prace w Zakładzie Aktywności Zawodowej, gdzie wiele się nauczyła i przeszła szereg kursów, takich jak kelnerski, gastronomiczny, kurs obsługi klienta. Poznała kobiety z różnymi schorzeniami, z którymi się zaprzyjaźniła. Obecnie, z grupą kobiet - również niepełnosprawnych - założyły własną firmę i prowadzą 4 punkty gastronomiczne.
Po kilku latach sytuacja w firmie zaczęła się zmieniać, więc z grupą kobiet - również niepełnosprawnych - postanowiłyśmy założyć własną firmę. Jest to firma handlowo-usługowa. Jak na wstępie wspomniałam prowadzimy 4 punkty sprzedaży, w których urządzenie włożyłyśmy bardzo dużo pracy i serca, aby było miło i estetycznie, a przede wszystkim żebyśmy były niezależne. Praca ta daje nam dużo satysfakcji, dużo spokoju i to że jesteśmy niezależne. Cieszę się z pracy z koleżankami, ponieważ bardzo się zaprzyjaźniłyśmy, bardzo dobrze się rozumiemy i nawzajem się zastępujemy a przede wszystkim jesteśmy niezależne.
W pobliżu mojego miejsca zamieszkania jest Zakład Aktywności Zawodowej, gdzie pracują osoby niepełnosprawne. Podjęłam tam pracę. Praca tam była 5-godzinowa. Jest to firma gastronomiczno-cateringowa. W zakładzie tym wiele się nauczyłam, przeszłam szereg kursów, takich jak kelnerski, gastronomiczny, kurs obsługi klienta, HACCAP. Poznałam kobiety z różnymi schorzeniami, z którymi się bardzo zaprzyjaźniłam.
Jestem osobą bardzo dobrze zorganizowaną, łatwo nawiązuję kontakty z innymi, jestem otwarta na różne propozycje.
Jeśli chodzi o prowadzenie przedsiębiorczości, to wymaga to dużej odpowiedzialności, koncentracji oraz dużego zaangażowania. W Polsce jest to chyba jedyny sposób, żeby kobieta niepełnosprawna mogła realizować się zawodowo i być jednocześnie niezależna. Nie powinno się poddawać tylko koniecznie należy iść do przodu i walczyć o swoje do końca.